Cherimoya (Annona cherimola)

De laatse tijd worden in Europa zeer interessante tropische vruchten ingevoerd. Ik ben erin geslaagd de vrucht van een cherimoya te kopen en te proeven. In de winkel is de vrucht zelden te vinden, maar dankzij mijn eigen goede smaak zal het ook daar binnenkort zijn eigen vaste plaats krijgen.

Cherimoya is de meest gebruikte benaming voor de vrucht van de annona cherimoya (Annona cherimola) welke groeit in de valleien van de Andes op een hoogte van 1500 m van Colombia tot Peru. Het verdraagt ook lagere temperaturen en heeft zich daarom ook kunnen verspreiden in andere, warmere delen van de wereld-zelfs in Israël en Zuid Spanje. Binnen dit ras kennen we ongeveer 120 soorten.

De cherimoya heeft een groen-bruine bast. Haar oppervlak is onregelmatig, alsof er vingerafdrukken op zijn achtergelaten. Sommige doet het ook denken aan een bepaalde soort dakpannen. Onrijpe harde vruchten kunnen we bij kamertemperatuur zacht laten worden. Binnenin de vrucht bevindt zich het vlezige, crème kleurige gedeelte dat smaakt naar banaan en/of ananas. In de vrucht bevinden zich een 10–20 tal rode zaden zo groot als bonen die dodelijk giftig zijn. Het vruchtvlees wordt voornamelijk rauw geconsumeerd.

Het zaad kunt u planten en kweken in uw woning of in een warme kas. De kiemduur is verschillend, meestal duurt het een week of drie. Gunstige kiemtemperatuur is ongeveer 27 ºC. Jonge planten zijn roze van kleur maar krijgen al snel een donkergroene kleur, harige, eivormige bladeren die 10–15 cm lang zijn en hebben uitgesproken bladaderen aan de achterkant. De bladeren vallen s’ winters vaak af. Bij beschadiging ruiken ze ongewoon. Op plaatsen waar de bladeren zijn afgevallen groeien nieuwe takken. Alle annona soorten vergen veel licht en vooral een geschikte manier van overwinteren, wat onder kwekers nogal een punt van discussie is. Ik persoonlijk laat de annona overwinteren in een ruimte met een temperatuur van 10–15 ºC. Gedurende de winter zou men het groeiproces van afzonderlijke exemplaren op kamertemperatuur moeten volgen om te zien welke als eerste tot bloei komen.

De annona bloeit ’s winters 3–5 maal per jaar. Alvorens ze gaat bloeien lijkt de annona te zijn verwelkt en zijn haar bladeren grotendeels afgevallen. Haar bloemen zijn geel-bruin van kleur en verschijnen daar waar de bladeren zijn afgevallen of komen samen met de jonge blaadjes tevoorschijn. Voor bestuiving zijn twee planten nodig die handmatig bestoven kunnen worden. Het rijpen van de vruchten duurt 5–7 maanden.

Laat u niet van de wijs brengen door de top van de plant die er altijd verwelkt uitziet. Een kortere droogteperiode zal de plant geen kwaad doen maar u moet hem ook ’s winters water geven. Als u geluk heeft lukt het u misschien ook om andere soorten aan te schaffen:

Annona squamosa – schilvormige annona die schilvormige vruchten heeft als een denneappel. Ze worden ook wel suikerappels genoemd. De vruchten zijn geel-groen.

Annona reticulata – netvormige annona, die vanwege haar bloedrode kleur ook wel “ezelshart” of “stierenhart” wordt genoemd. Haar vruchtvlees is hard en zoet.

Annona muricata – de annona muricata die guanábana wordt genoemd heeft de grootste (1,5–5 kg) en “meest tropische” vruchten die op de stam verschijnen en gekenmerkt worden door kegelvormige, gebogen stekels met een lengte van zelfs 0,5 cm. Ze zijn groen van kleur. Van de bladeren van deze annone wordt zogenaamde korosol thee gemaakt.

Afdrukken vanaf http://www.botanix.kpr.eu/nl/print.php?t=14